Οι σημερινές συνθήκες ζωής χαρακτηρίζονται συχνά από συγκρουσιακές σχέσεις στο επαγγελματικό, προσωπικό και οικογενειακό περιβάλλον μας. Αυτές οι συγκρούσεις μας δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα, μας αποσυντονίζουν από την επίτευξη των στόχων μας και υποσκάπτουν τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική μας υγεία.
Ο συνήθης τρόπος αντίδρασης μας όχι μόνο δεν δίνει λύσεις στις παραπάνω καταστάσεις, αλλά επιδεινώνει τα προβλήματα και τα κάνει να φαίνονται ανυπέρβλητα.
Παρακάτω θα δούμε μια διαφορετική οπτική που μπορεί να μειώσει το στρες και να δώσει καλύτερα αποτελέσματα.
Αρχικά καλό είναι να σταθούμε μακριά και πάνω από τις άβολες και ενοχλητικές καταστάσεις που μας περικυκλώνουν. Μακριά και πάνω από τους ανθρώπους που μας αγχώνουν ή και μας πολεμούν. Να τους παρατηρήσουμε και να προσπαθήσουμε να μάθουμε από την όλη κατάσταση. Είναι απαραίτητο να μειώσουμε την συναισθηματική μας αντίδραση, ενώ προσπαθούμε να μελετήσουμε ενοχλητικές καταστάσεις ή τοξικούς ανθρώπους.
Μπορούμε να προσομοιάσουμε αυτή την κατάσταση με την εικόνα δυο αυτοκινήτων που κινούνται σε πορεία μετωπικής σύγκρουσης. Αν όμως, αντί για πορεία σύγκρουσης, πάρουν παράλληλη πορεία, η ένταση των δυο οδηγών τους εξανεμίζεται. Η έλλειψη έντασης επιτρέπει στους οδηγούς να βιώσουν ευχάριστα τη διαδρομή και να μην πάρουν βιαστικές ή λάθος αποφάσεις.
Καθώς παίρνουμε την επιθυμητή απόσταση, η εσωτερική μας ένταση-αντίσταση μειώνεται. ‘Ετσι μας επιτρέπει, ΠΡΙΝ αποδεχτούμε τους άλλους, να έχουμε κάνει αυτοαποδοχή. Ή αν το δούμε από την αντίθετη πλευρά, χωρίς αυτοαποδοχή, είναι αδύνατον να αποδεχτούμε «δύσκολους» ανθρώπους και «τοξικές» καταστάσεις. Υιοθετώντας αυτή τη στάση, απαλείφουμε τις εσωτερικές τριβές που προκαλούνται από την τάση μας να κάνουμε πράγματα που δεν μας εκφράζουν προκειμένου να γίνουμε αποδεκτοί από τους άλλους. Με αυτό τον τρόπο, κάνουμε «ενεργειακή οικονομία».
Το ενεργειακό δυναμικό μας μπορεί να κατασπαταληθεί, όταν το ξοδεύουμε σε άχρηστες κόντρες, άμυνες, αντεπιθέσεις, τσακωμούς ή ραδιουργίες. Αυτό το δυναμικό, είναι υπεύθυνο για το ανοσοποιητικό μας, την ομοιόσταση του οργανισμού μας, τον ύπνο μας, την κατάσταση των οργάνων μας, την οργάνωση της ζωής μας, των συναισθημάτων μας.
Επομένως, αλλάζοντας την οπτική μας απέναντι στα προβλήματά μας, μέσω της αποδοχής και αυτοαποδοχής, παύουμε να έχουμε ενεργειακές απώλειες. Επιπλέον, κρατάμε ατόφιο το δυναμικό μας, ώστε να μπορέσουμε να το εκμεταλλευτούμε για την υγεία μας και τη συναισθηματική μας ισορροπία, ώστε να φτάσουμε στην επίτευξη των στόχων μας.
Δημήτριος Γιαννιώτης
Καθηγητής εναλλακτικών μεθόδων, Φυσιοπαθητικός
