Τα συναισθήματα είναι βασικά για τα ανθρώπινα όντα. Το να είσαι συναισθηματικός είναι μέρος του να είσαι άνθρωπος. Ο άνθρωπος διαθέτει ένα πλούσιο λεξιλόγιο συναισθηματικών ενδείξεων που δείχνει πώς αισθάνεται για τον εαυτό του και τους άλλους.
Στη σφαίρα των συναισθημάτων, οι ενδείξεις είναι συνήθως ακούσιες και ασυνείδητες.
Η γλώσσα του σώματος και τα συναισθήματα είναι σχεδόν αδιαχώριστα, καθώς η κίνηση του σώματος έχει κεντρική θέση στη συναισθηματική έκφραση. Η ένταση των συναισθημάτων φορτίζει το μη λεκτικό εγκέφαλο να υπαγορεύσει τις εντολές του ενώ το σώμα ακολουθεί υπάκουα τις εντολές και παρουσιάζει τη χορογραφία του στην οθόνη. Με άλλα λόγια, το σώμα δείχνει πού θέλουν να πάνε τα συναισθήματα.
Η σημασία της λεκτικής επικοινωνίας
Λόγω του αδιάκοπου και αδυσώπητου ρυθμού και της ορμής της ζωής, ο σύγχρονος άνθρωπος έχει πέσει θύμα ενός υπερβολικού στρες, τόσο σωματικού όσο και ψυχικού, προκειμένου να αντεπεξέλθει στις ατελείωτες απαιτήσεις της ζωής. Ο σημερινός άνθρωπος είναι πάντα στο “τρέξιμο”, για να κάνει τη ζωή του να “τρέξει” στον αγώνα του κόσμου. Χρειάζεται πάντα να είναι συνεπής, ώστε να μη μένει πίσω στον αγώνα και ταυτόχρονα πρέπει επίσης να είναι προσεκτικός σε κάθε βήμα, ώστε να μην καταστρέψει τη ζωή του.
Χρόνια έλλειψη χρόνου, αλλαγή μοτίβων δραστηριοτήτων, μεγαλύτερο φορτίο πληροφοριών έχουν επηρεάσει τη λεκτική επικοινωνία, η οποία με τη σειρά της έχει αυξήσει τη σημασία της μη λεκτικής επικοινωνίας. Μια από τις σημαντικότερες πτυχές της γλώσσας του σώματος είναι η έκφραση της συναισθημάτων. Τα συναισθήματα αναφέρονται σε καταστάσεις όπως η ευτυχία, η κατάθλιψη και το άγχος, η ευχαρίστηση, η δυσαρέσκεια, ο ενθουσιασμός, η υπνηλία κ.α.
Υπάρχουν τρεις συνιστώσες σε κάθε περίπτωση
- Μια φυσιολογική κατάσταση
- Mια υποκειμενική εμπειρία
- ‘Eνα μοτίβο αναρίθμητων μη λεκτικών σημάτων στο πρόσωπο, τα μάτια, τα χέρια, τα πόδια, τη φωνή και άλλες περιοχές.
Τα συναισθήματα αναγνωρίζονται από ένα ολόκληρο μοτίβο μη λεκτικών σημάτων. Ο άνθρωπος χορεύει και τραγουδάει στο ρυθμό των συναισθημάτων του. Τα μη λεκτικά σήματα που παράγονται παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ένταση και τη διάσταση των συναισθημάτων. Αυτό το μοτίβο μη λεκτικών σημάτων δεν μπορεί να παραμείνει κρυφό.
Τα βρέφη έχουν τη δική τους “γλώσσα” για να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και τις διαθέσεις τους. Μια μητέρα αναγνωρίζει την ευτυχία του παιδιού της μέσα από το πρόσωπο. Εκφράσεις, όπως τα λαμπερά μάτια, τα φουσκωμένα (χαμογελαστά) μάγουλα, τα χαχανητά, τα τσιριχτά
και τα γέλια της κοιλιάς που συνοδεύονται από χαρούμενους ήχους (μονοσύλλαβους). Ενώ, όταν ένα παιδί είναι άρρωστο, το στόμα του συστρέφεται σε μια γκριμάτσα, τα μάγουλα πέφτουν και βγάζει ήχους δυσαρέσκειας.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα. Το σήκωμα του φρυδιού δηλώνει δυσπιστία, σοκ, έκπληξη, επίκριση. Ο προτεταμένος δείκτης δίνει έμφαση ή μας δείχνει ότι ο συνομιλητής μας είναι επιθετικός, προσβλητικός, ελεγκτικός, αλαζονικός. Το τρίψιμο της μύτης μας αποκαλύπτει την αμηχανία του απέναντι. Το ανασήκωνα των ώμων δείχνει αδιαφορία, αποστασιοποίηση ή΄προσπάθεια να αποχωρήσει. Το χτύπημα των δακτύλων μας φανερώνει ένα ανυπόμονο άτομο. Οι διάφορες εκδηλώσεις του σώματος όπως τα σταυρωμένα ή τα “ανήσυχα” πόδια προδίδουν την ανησυχία και τη νευρικότητα, αίσθημα ανεπάρκειας, φόβο. Τέλος ένα άτομο που γέρνει μπροστά ή σφίγγει τις γροθιές του , τους ώμους του και γενικότερα τους μύες του σώματος του είναι επιθετικό απέναντι μας.
Αυτές είναι μερικές από τις εκδηλώσεις που μπορούμε να διαπιστώσουμε στη συναναστροφή μας με άλλα άτομα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μια μόνο χειρονομία μπορεί να μεταφέρει πολλές σημασίες. Είναι απαραίτητο να ερμηνεύσουμε τη χειρονομία στο πλαίσιο του συνόλου των δεδομένων και της ατομικότητας του ατόμου.
Πηγή: #body language
