Αν θελήσουμε να εξηγήσουμε τις παραπάνω ορολογίες θα αναφερθούμε στο βλαπτικό αποτέλεσμα υπόγειων κυρίως γεωακτινών. Αυτές ανέρχονται από τον πυρήνα της γης προς την επιφάνεια και συνεχίζουν ανοδικά προς την ατμόσφαιρα.
Η Γη εκπέμπει στην πλειοψηφία τους ακτίνες ωφέλιμες για τα όντα που την κατοικούν. Όταν όμως αυτές οι ακτίνες συναντήσουν στην ανοδική τους πορεία υπόγεια νερά, ρέοντα αλλά και στάσιμα, κοιτάσματα πετρελαίου, θύλακες φυσικού αερίου, γεωλογικά ρήγματα από παλαιά τεκτονική δραστηριότητα ή κοιτάσματα άνθρακα , τότε μετατρέπονται σε επιβλαβείς επιρροές για τα περισσότερα έμβια όντα που κατοικούν στην επιφάνεια της γης.
Τί είναι αυτές οι ακτίνες;
Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε, πως αυτές οι ακτίνες δεν είναι ορατές, ούτε άμεσα αντιληπτές από τους ανθρώπους. Είναι κατά βάση συχνότητες. Τα περισσότερα ζώα, αντιλαμβάνονται την ύπαρξη αυτών των ακτινών και τις αποφεύγουν, επειδή ενστικτωδώς γνωρίζουν πως θα πάθουν κακό, αν εκτεθούν για πολύ χρόνο σε αυτές. Τα ζώα συνδέονται περισσότερο με τη φύση και επικεντρώνονται στα ένστικτα επιβίωσης. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα σκυλιά, τα άλογα, τα γουρούνια, τα πρόβατα, οι αγελάδες και τα ποντίκια.
Παρατηρώντας τη συμπεριφορά τους, μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να ερμηνεύσουμε διάφορα ενεργειακά μοτίβα γύρω μας.
Πώς αντιλαμβανόμαστε το γεωπαθητικό στρές παρατηρώντας τα ζώα και τα φυτά;
Οι αγροτικές παραδόσεις σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αναφέρουν πως τα ζώα εκτροφής, όταν αφήνονται να επιλέξουν τον χώρο που θα κοιμηθούν την νύχτα, διαλέγουν πάντα ενεργειακά υγιή σημεία. Μια νευρική συνήθεια που εκδηλώνουν τα άλογα, το cribbing, το μάσημα του ξύλου δηλαδή, οι αδαείς εκτροφείς το αποδίδουν σε «ψυχολογικά» θέματα του ζώου. Tα πράγματα αλλάζουν θεαματικά και άμεσα, μονάχα με τη μετακίνηση του αλόγου σε ένα πιο υγιές ενεργειακά περιβάλλον.
Ένα σκυλί, όσο και να αγαπάει τον ιδιοκτήτη του, δεν θα θέλει να κοιμηθεί πάνω στο κρεββάτι του, αν εκεί υπάρχει γεωπαθητικό στρες. Μονάχα κάποιες ράτσες «σαλονιού», που ζουν συνεχώς εντός του σπιτιού, άρα έχουν κάπως μειωμένο ένστικτο επιβίωσης, δεν θα αντιληφθούν αυτές τις επικίνδυνες ακτίνες. Οι αγελάδες που μαστίζονται από συνεχείς λοιμώξεις, συνήθως είναι ακινητοποιημένες επάνω σε γεωπάθειες.
Ακόμη, κάποια φυτά και δένδρα δεν αναπτύσσονται σε επιβαρυμένα με γεωπαθολογία σημεία. Οι τριανταφυλλιές, τα ηλιοτρόπια, οι κρίνοι, οι αζαλέες, οι μπιγκόνιες, οι κάκτοι, οι βατομουριές, οι καλαμποκιές, τα κρεμμύδια, τα σέλινα, τα αγγούρια, οι μηλιές, οι αχλαδιές, οι οξιές, οι καρυδιές, οι φουντουκιές, είναι μερικά από αυτά.
Ωστόσο, υπάρχουν ζώα, έντομα, φυτά και δένδρα που έλκονται από τις γεωπάθειες και ευδοκιμούν επάνω σε αυτές.
Τέτοια είναι οι γάτες και γενικά όλα τα αιλουροειδή, τα μυρμήγκια, οι σφήκες, οι κατσαρίδες, τα σκαθάρια, οι τερμίτες και οι μέλισσες. Μάλιστα, αν τα μελίσσια τοποθετηθούν επάνω σε τέτοια σημεία, η παραγωγή όλων των προϊόντων μέλισσας αυξάνεται κατά 30% .
Οι γάτες πάλι, μας δείχνουν συνεχώς πόσο διαφορετικές είναι από τα υπόλοιπα πλάσματα. Προσελκύονται από αρνητικές συχνότητες της γης, αλλά χωρίς να παθαίνουν κακό. Η επιμονή τους να πηγαίνουν σε σημεία του σπιτιού που δεν έχουν ούτε ζέστη, ούτε και φαγητό, πρέπει να μας βάλει σε υποψίες πως εκεί υπάρχει κάτι επιβαρυντικό για εμάς.
Φυτά που ευδοκιμούν πάνω σε τέτοιες ζώνες, είναι τα σπαράγγια, τα μανιτάρια και πολλά θεραπευτικά βότανα. Αντίστοιχα δένδρα είναι τα έλατα, οι βελανιδιές, οι δαμασκηνιές, οι κερασιές και οι κουφοξυλιές. Αν στη φύση δούμε αυτοφυείς βελανιδιές σε ευθεία γραμμή, είναι η απόλυτη ένδειξη για ύπαρξη γεωπαθητικού στρες. Μάλιστα, οι βελανιδιές αναπτύσσονται καλύτερα πάνω από διασταυρώσεις υπογείων υδάτινων ρευμάτων.
Σε αυτές τις διασταυρώσεις προσελκύονται πολλοί κεραυνοί, καθώς το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού. Έτσι, οι βελανιδιές, δέχονται πολλούς κεραυνούς, σε σχέση με τον αριθμό τους μέσα σε ένα δάσος. Άρα, αν βρεθείτε σε δάσος βροχερή μέρα, μην σταθείτε κάτω από βελανιδιά.
Πρωτοπόροι ερευνητές στην διάρκεια του 20ου αιώνα!
Είναι οι Ernst Hartmann, Manfred Curry, Anton Benker, οι οποίοι έδωσαν και την ονομασία στα αντίστοιχα πλέγματα επιβλαβών ακτινών που ανακάλυψαν. Ο Ernst Hartmann, md, στο βιβλίο του «Krankheit als Standortproblem» (Η ασθένεια ως πρόβλημα τοποθεσίας) αποκαλύπτει μια αστεία ιστορία για έναν ασθενή του.
Ο άνθρωπος αυτός, ήταν ιδιοκτήτης ενός γερμανικού ποιμενικού σκύλου. Ήθελε ο σκύλος του να κοιμάται σε ένα χαλάκι ακριβώς δίπλα από το κρεββάτι του. Κάθε βράδυ έβαζε τον σκύλο επάνω στο χαλάκι για ύπνο, αλλά κάθε πρωί έβρισκε τον σκύλο, μαζί με το χαλάκι, στην απέναντι πλευρά του δωματίου. Ένα βράδυ προσποιήθηκε πως αποκοιμήθηκε, για να δει τι συνέβαινε και πότε συνέβαινε. Μόλις ο σκύλος πίστεψε πως ο ιδιοκτήτης του κοιμήθηκε, τράβηξε το χαλάκι στην απέναντι πλευρά και κούρνιασε εκεί. Παραπονέθηκε λοιπόν στον Hartmann για τον ανυπάκουο σκύλο του. Ο Hartmann τον καθησύχασε και του είπε να ακολουθήσει τον σκύλο στην απέναντι πλευρά του δωματίου, πράγμα που πραγματοποιήθηκε. Πριν περάσει μια εβδομάδα, ο ασθενής είπε στο γιατρό πως ο ύπνος του είναι πολύ καλύτερος και ο σκύλος του δεν φεύγει πια από κοντά του.
Οι κότες πάλι, δεν θέλουν να γεννούν τα αυγά τους σε επιβαρυμένους αχυρώνες, γι΄ αυτό και αν είναι ελεύθερης βοσκής, συχνά γεννούν τα αυγά τους σε παρακείμενα σημεία από τα κοτέτσια τους.
Ωστόσο στις πόλεις, δεν θα βρούμε τόσα διαφορετικά είδη ζώων, έτσι θα περιοριστούμε σε γάτες, σε σκύλους, σε μυρμήγκια και σε κατσαρίδες. Τα έντομα θα μας ανησυχήσουν, αν μετά από επαναλαμβανόμενες απεντομώσεις, αυτά επανέρχονται δριμύτερα.
Παρατηρείστε λοιπόν τα κατοικίδιά σας!
Η συμπεριφορά τους δείχνει πολλά για το ενεργειακό πεδίο του σπιτιού σας.
Δημήτριος Γιαννιώτης
Καθηγητής εναλλακτικών μεθόδων – Φυσιοπαθητικός.
