Γεωπαθολογία

Είναι αρκετά δύσκολο για τον σημερινό, μορφωμένο και ρεαλιστή άνθρωπο να κατανοήσει ότι υπάρχουν φυσικές αόρατες ακτίνες. Οι ακτίνες αυτές είναι κυρίως γήινης προέλευσης, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς για την υγεία του.

Αυτές οι φυσικές ακτίνες ανέρχονται μέσω του γήινου φλοιού και εμφανίζονται παντού. Όταν λοιπόν οι φυσικές γεωακτίνες συναντήσουν υπόγεια ρέοντα αλλά και λιμνάζοντα ύδατα, κοιτάσματα άνθρακα, υπόγειες κοιλότητες ή γεωλογικά ρήγματα, τότε το φυσικό τους μήκος κύματος διαστρεβλώνεται και γίνονται επιβλαβείς για τους ζώντες οργανισμούς που ζουν στην επιφάνεια.

Ιστορία

Η αρχαία τέχνη της ραβδοσκοπίας, ιστορικά γνώρισε άνοδο και αναγνώριση, κατόπιν πτώση, ξανά άνοδο και πτώση, ενώ αναβιώνει από τις αρχές του 2ου αιώνα, κυρίως στην Γερμανία και στην Κεντρική Ευρώπη.
Τα «Σπήλαια του Τασσέλι», στους πρόποδες της οροσειράς Άτλας (Μαρόκο) , ανακαλύφθηκαν το 1049 και περιέχουν προϊστορικές τοιχογραφίες. Μια από αυτές απεικονίζει ένα ραβδοσκόπο που ραβδοσκοπεί για νερό περιστοιχισμένος από ομόφυλούς του. Σύμφωνα με την χρονολόγηση που έγινε μέσω της μεθόδου του άνθρακα, οι τοιχογραφίες είναι ηλικίας τουλάχιστον 8000 ετών.

Επίσης ο Μωυσής ήταν ένας επιδέξιος ραβδοσκόπος (Έξοδος 17:5-6 και Αριθμοί 20: 10-11). Ο Κινέζος αυτοκράτορας Τιου απεικονίζεται το 2200 π.Χ. με μια ράβδο ραβδοσκόπου. Στην αρχαιότητα, η ραβδοσκοπία ήταν παντού γνωστή, σε όλους τους λαούς. Αιγύπτιοι, Εβραίοι, Πέρσες, Ινδοί, Έλληνες, Ρωμαίοι, Κέλτες, Βίκινγκς και γηγενείς της Αμερικής γνώριζαν αυτή την τέχνη. Οι αρχαίοι συγγραφείς και ιστορικοί μνημονεύουν ελάχιστα την ραβδοσκοπία, καθώς αυτή η τέχνη ήταν ένα καλά φυλαγμένο μυστικό των ιερατείων.

Οι αρχαίοι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούσαν απαραίτητα εργαλεία για να ραβδοσκοπήσουν. Πολλοί είχαν αναπτύξει διαισθητικές ικανότητες, καθώς βρίσκονταν σε συνεχή επαφή με τη Γη και τα φυσικά στοιχεία. Στη σημερινή εποχή, είναι σπάνιο να βρεθεί κάποιος τόσο διαισθητικός που να μπορεί να το αντιληφθεί χωρίς τη χρήση εργαλείων. Παρόλα αυτά, κάποιοι που ζουν σε σπίτια με γεωπαθητική επιβάρυνση, συχνά περιγράφουν τα επιβαρυμένα σημεία σαν «βαριά ενέργεια». Συχνά θα πουν «με διώχνει το σπίτι μου», «δεν κάνω καλό ύπνο στο κρεββάτι μου». Το αντιλαμβάνονται καθώς έχουν εκτεθεί πολλές φορές σε αυτό, ενώ ένας ραβδοσκόπος μπορεί να το μετρήσει από την πρώτη κιόλας φορά που θα το συναντήσει.

Πώς εκδηλώνεται το Γεωπαθητικό Στρες;

Σημάδια που μας υποψιάζουν για ύπαρξη γεωπαθητικού στρες, είναι ο μεγάλος πληθυσμός κατσαρίδων, μυρμηγκιών ή μελισσών. Ακόμη, σε τέτοια σημεία συχνάζουν οι γάτες, ακόμη και αν δεν υπάρχει κάτι που φανερά τις προσελκύει, όπως ζέστη, τροφή, νερό. Αντίθετα, σκυλιά, άλογα και γουρούνια το αποφεύγουν και πηγαίνουν σε ασφαλή σημεία.

Αποφεύγοντας ή εξουδετερώνοντας το γεωπαθητικό στρες, βελτιώνεται η ποιότητα ζωής, μειώνεται το στρες και η ένταση, προάγεται η ευφορία και η ευεξία.